Typ nośnika | |
---|---|
Data premiery |
1998 |
Pojemność |
do 50 GB |
Metoda odczytu | |
Metoda zapisu |
skanowanie spiralne |
Opracowany przez | |
Wykorzystanie |
zapis filmu |
D-VHS – cyfrowy zapis wideo, opracowany przez japońską firmę JVC przy współpracy z Hitachi, Matsushita i Philips. Litera "D" w skrócie D-VHS oznaczała z początku "Dane" ale wraz z rozszerzeniem formatu z zapisu wideo standardowej do wysokiej rozdzielczości, JVC zmieniło znaczenie litery "D" na Digital - z ang. "cyfrowy" i używa właśnie takiej formy na swojej stronie internetowej. System D-VHS korzysta z takiej samej kasety jak i mechaniki zapisu jak system S-VHS, który podobnie jak ten wymaga użycia wyższej jakości taśm, które są przez to droższe. D-VHS pozwala na rejestrowanie materiałów wideo w rozdzielczościach standardowej (SD - ang. "Standard Definition") i wysokiej rozdzielczości (HD - ang. "High Definition"). Dane wideo kodowane są za pomocą popularnej metody kompresji obrazu typu MPEG-2 i następnie obudowywane danymi dodatkowymi co w efekcie tworzy tzw. "strumień transportowy" albo strumień danych zapisywany na taśmie magnetycznej (w skrócie TS z ang. Transport Stream), taki sam jaki używany jest powszechnie w większości sprzętu używanego w profesjonalnej transmisji telewizyjnej.